Jak wyliczyć powierzchnię domu, aby otrzymać zwrot części wydatków na budowę

Ci, którzy budują swój pierwszy dom, mogą liczyć na zwrot części wydatków. Warunki, jakie należy spełnić, są dość jasne. Mianowicie osoba, występująca o zwrot wydatków, nie mogła w roku, w którym wydano pozwolenie na budowę, mieć więcej niż 36 lat. Zainteresowani zwrotem nie mogą być właścicielami domu czy mieszkania. No i mieszkanie, które chcą nabyć z pomocą państwa, nie powinno mieć więcej niż 75m2, zaś dom – nie więcej niż 100 m2.

Jakie metry kwadratowe brać pod uwagę?
Z pytaniem, jak tę powierzchnię dokładnie liczyć, zwróciło się do izby skarbowej małżeństwo. Jak napisali we wniosku do izby skarbowej, „zgodnie z projektem, według którego będzie budowany dom powierzchnia użytkowa mieszkalna wynosi 99,24 m2 , powierzchnia użytkowa pomocnicza – 69,24 m2. W skład powierzchni użytkowej mieszkalnej budowanego domu wchodzą następujące pomieszczenia: kuchnia 12,40 m2 ; salon 35,96 m2 ; przedsionek 4,36 m2 ; pokój 9,58 m2 ; komunikacja 12,43 m2 ; wc 1,68 m2 ; łazienka 3,74 m2 ; pokój 12,89 m2 ; łazienka 6,2 m2.W skład powierzchni użytkowej pomocniczej wchodzą następujące pomieszczenia: schowek 2,67 m2 ; schowek 2,16 m2 ; pralnia 4,32 m2 ; kotłownia 4,53 m2 ; suszarnia 15,29 m2 ; schowek 4,3 m2 ; garaż 35,96 m2”.

Autorzy wniosku powołali się na ustawę o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego. W tej ustawie zapisano, że do powierzchni użytkowej wlicza się „pokoje, kuchnie, spiżarnia, przedpokój, alkowa, hol, korytarz, łazienka, klatka schodowa, schody wewnętrzne, natomiast nie wlicza się: balkonów, tarasów, loggia, antresol, szaf w ścianie, schowków w ścianie, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic, komórek do przechowywania opału, garażu, kotłowni”.

Jeśli jednak – spytali autorzy wniosku – ich sposób liczenia powierzchni użytkowej jest niewłaściwy, to czy mogą oni odzyskać część wydatków, przypadających proporcjonalnie na 100 m2 powierzchni użytkowej?

O trzy schowki za dużo
Urzędnicy Izby Skarbowej w Katowicach z wykładni z 22 czerwca 2016 r. (sygnatura IBPB-2-2/4511-406/16/NG) uznali wyliczenia młodej pary za błędne. Potwierdzili, że decydujące w kwestii tego, co się wlicza do powierzchni użytkowej są zapisy ustawy o ochronie praw lokatorów, ale zauważyli, że zacytowany przez małżonków przepis zaczyna się tak: „ilekroć w ustawie jest mowa o powierzchni użytkowej lokalu – należy przez to rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi (…)”.

Dlatego urzędnicy do pomieszczeń, które małżonkowie wyliczyli jako wchodzące w skład powierzchni użytkowej, dodali jeszcze trzy schowki – o łącznej powierzchni 9,13 m2. Zdaniem pracowników fiskusa, „będą służyć mieszkalnym i gospodarczym potrzebom wnioskodawczyni i jej rodziny”, a jednocześnie nie są to schowki w ścianie. Tymczasem ustawa o ochronie praw lokatorów mówi, że do powierzchni użytkowej nie wlicza się właśnie schowków w ścianie.

Po doliczeniu schowków – 9,13 m2 – do pozostałej powierzchni użytkowej domu – 99,24 m2 – okazuje się, że przekracza on wpisany do ustawy limit 100 m2. A więc nie ma mowy o odzyskaniu części wydatków – uznali urzędnicy fiskusa.

Jak za dużo, to bez pomocy
Stwierdzili oni także, że „wykładnia językowa terminu „nie przekracza” oznacza, że nie istnieje możliwość ubiegania się o zwrot w przypadku, gdy powierzchnia użytkowa mieszkania przekracza 100 m2”. To oznacza, że wnioskodawcy nie mogą liczyć nawet na zwrot tej części kosztów, które przypadają proporcjonalnie na 100 m2 powierzchni użytkowej. Czyli ze względu na schowki młode małżeństwo nie otrzyma żadnego wsparcia ze strony państwa.
 

Marek Siudaj, Tax Care